Als manager HRM werk je met veel mensen samen. Of het nu gaat om het verminderen van het verzuim, het opstellen van het afdelingsplan, werken aan een project of het vinden van steun voor je beleidsnotitie. Soms is het duidelijk waarom je samenwerkt, want de belangen van de ander en jou lopen parallel. Meestal is de samenwerking niet zo vanzelfsprekend. Dan wordt de samenwerking bepaald door wantrouwen en eigen belang. Het gevolg is dat projecten langer duren, je geen draagvlak voor je plan kunt vinden of je voor de beleidsnotitie geen steun kunt krijgen.
Om dat te voorkomen en beter in te spelen op de samenwerking of tegenwerking die je kunt verwachten is het krijgen van inzicht een slimme aanpak. Een manier om inzicht te krijgen is het maken van een krachtenveldanalyse. De resultaten van zo’n analyse laten zien welke spelers of partijen van belang zijn, welke belangen zij hebben en de middelen die ze gebruiken om hun belangen te behartigen.
Hoe maak je een krachtenveldanalyse? Inventariseer de belangrijke deelnemers / spelers voor je project of je beleid. Als er veel spelers zijn, prioriteer ze dan. Stel daarna een positiebepaling op. Hoeveel invloed denk je dat elke deelnemer of speler op het project heeft. Hoe liggen de belangen? Vervolgens maak je een inschatting van de opstelling van de spelers. Voorspel hoe ze denken over de inhoud van het project of het beleid en bepaal of er veel of weinig vertrouwen is binnen de relatie. Formuleer op basis van deze informatie tot welk type de deelnemer / speler behoort (zie schema). Je kunt deze analyse zelf doen of samen met je afdeling uitvoeren.
Waar staat elke type voor? En wat is de beste strategie om dat type te benaderen? Dat wordt hierna uitgelegd.
Bondgenoten zitten op dezelfde golflengte als jij. Je hebt een zakelijke en affectieve relatie met hen. Je kunt ze inzetten als sponsor of klankbord van je project. Met hen kun je co-produceren. Je werkt samen, bedenkt samen de uitgangspunten en zoekt samen naar oplossingen. De rol van je bondgenoot is samenwerkingspartner. Vaak zit je al in een vroeg stadium met je bondgenoten om de tafel. Met je coalitiepartners kun je heldere afspraken maken. De rol van adviseur is op hen van toepassing. Coalitiepartners kunnen met een voorstel komen of ideeen aandragen die een volwaardige rol spelen bij het ontwikkelen van het beleid.
De opportunisten geven zelf geen openheid van zaken en nemen geen positie in. Zij zweven van het ene naar het andere inhoudelijke standpunt. Het vragen om duidelijkheid is het enige dat helpt. De twijfelaars nemen evenmin een standpunt in, maar dat komt door onvoldoende betrokkenheid bij het project. Bijpraten bij het koffieapparaat kan al helpen.
Je opponenten hebben een andere kijk op de zakelijke, inhoudelijke kant van het project, maar het kunnen wel mensen zijn met wie je een borrel drinkt om ze over te halen. Je kunt ze raadplegen, consulteren. Meningen, ervaringen en ideeen worden geinventariseerd, maar je weet nog niet of je ze over zult nemen. Je legt je plannen aan hen voor, zodat je project of plan van meerderen kanten wordt belicht. Aan vijanden valt geen eer te behalen. Je informeert ze via een informatiebijeenkomst, intranet of via de leidinggevende en dat is het dan.
Als je de krachten binnen een project of plan onderscheidt en daarop je strategie aanpast, zul je merken dat het samenwerken met anderen eenvoudiger wordt, want je hebt meer kennis over en begrip van het belang van de ander.
No comments yet.